Yabanci bir atasözü vardir, merak kediyi öldürür derler.
Ben o sekilde ölen bir kedi görmedim. Benim gördüklerim genellikle araba kazasinda gittiler. Ama
kedilerin lüzumsuz bir meraki vardir hakikaten.
Herhangi bir kediyi, bir arkadasinizin olabilir, ömür boyu bakmak için olabilir, ilk evinize getirdiginiz
günü hatirlayin.
Kediler herhangi bir mekâna girdiklerinde ilk is olarak her yeri dolasirlar. "Birinci oda, yatak, koltuk,
masa alti, bilgisayar, kablolar, dolap arkasi; ikinci oda, kanepe, kanepe arkasi" seklinde bir kesif gezisi
baslar. Mutfak, banyo,'balkonlar, balkonlarin baktigi yer...
Ne ariyorsun?
Sen kedi degil misin?
Tuvaletin burasi, maman burada, bu minderde de uyuyacaksin bu kadar. Sanki evi tutacak, bir havalar,
bir seyler.
Zaten herhangi bir kedi bir eve geldigi anda, orasi artik kedinin evi olur, siz misafir konumuna geçersiniz.
Yani artik kedi sizin ev hayvanmiz degildir, siz onun ev insanisinizdir.
Bir bakisi vardir kedinin, kendine bakildigini anladiginda
önce gözlerini size çevirir, bir süre iliklerinizi titreten donuk uzun bir bakis atar, sonra hiçbir sey olmamis
gibi mesela tüylerini yalamaya döner. O esnada herhalde aklindan "Dikti gözünü beni seyrediyor, haddini
bilmiyor, simdi aksam aksam sinirlenmeyeyim, hey Allahim ya" falan gibi bir seyler geçmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder