GAYET CIDDIYIM! - Gülse Birsel | GERÇEK MESLEĞİNİZ NE, SÖYLEYİN!

Birçok casus filminde değişik karakterler gözümüze çarpar.
Mesela, köşedeki kitapçının gözlüklü, sessiz sedasız tezgâhtan, aslında bizimkiler için çalışmaktadır ve bir sürü kitabın içinde de si' lah falan saklıdır.
Sonra, esas çocuk veya esas kız, özel bir görev için, garson, dans' çı, kasiyer kılığına falan girer; komedi unsuru da varsa, bu işleri be-ceremeyip bir alay salaklık yaparak acemi olduğunu belli eder...
Ben etraftaki birçok profesyonelden şüpheleniyorum.
Mesela süpermarketlerdeki görevliler.
Elbette hepsi üzerine alınmasın ama, şöyle şeyler oluyor.
'Merhaba, baharatlar ne tarafta?
'Ayy, eee, hiç bilmiyorum!
Şimdi bu kızın, kesin gizli bir görevi var!
Ben marketten çıktıktan iki saniye sonra, silahını çıkarıp, taklalar atarak bir seri katil falan yakalıyor diye ümit ediyorum. Çünkü eğer gizli görevde değil de gerçekten kendi işindeyse, çok üzücü.
Sonra bazı garsonlar, onlar kendini biliyor:
'Acaba bu menüdeki sebzeli tavuk haşlama mı, kızartma mı? \ani nasıl yapılıyor?
'Şimdeee, tavukla yapılıyor. Ve... Sebze konuyor.
Hadi ya!
Şimdi bu adam kesin casus!
On dakika önce gelmiş, kılık değiştirmiş, gizli görevde.
İnsanın bu kadar mı dünyadan haberi olmaz?
Bence çoğu kasiyerin, garsonun, elektronik dükkânı çalışanının asıl mesleği bu değil.
Onlar bilgi toplamak veya binlerini takip etmek için görevlendi' rilmişler!


GAYET CIDDIYIM! - Gülse Birsel | Alıntıdır